COVID-19 is, naast de droogte en de waterschaarste, een van de meest disruptieve gebeurtenissen die onze samenleving en de economische realiteit recent hebben getroffen. Omwille van COVID-19, de social distancing, de plotse, forse daling van de vraag en - voor veel bedrijven - het tekort aan voorraden, hebben stuk voor stuk een enorme impact gehad op de productieactiviteiten en de inkomsten. Voor waterintensieve processen verhoogt de druk op het waterverbruik. In deze reeks blogposts ontrafelen we de circulaire economie en verbinden we de theorie met praktijkvoorbeelden en best practices.
Zoals steeds wanneer een crisis zich voordoet, zoeken we naar opportuniteiten. De meesten onder ons hebben zich snel aan onze nieuwe omgeving kunnen aanpassen. Is het nu tijd om over te stappen van een efficiënt materiaal- en waterverbruik naar een doelmatig gebruik?
Wat kunnen we uit deze situatie leren en hoe kunnen we er in de toekomst baat bij hebben?
Vanuit een breder perspectief licht de huidige crisis een aantal uitdagingen voor de technologie-industrie uit:
- De afhankelijkheid van landen in het Verre Oosten, zoals China, voor de levering van primaire grondstoffen en eindproducten.
- De wereldwijde aard van de crisis toont de keerzijde van de medaille van de mondialisering en de intensieve uitwisseling van personen, goederen, enz. We hebben meerdere productie-eenheden naar China gedelokaliseerd, met een enorme impact van COVID-19 op de huidige maakindustrie tot gevolg.
- Een crisis is vaak een stresstest voor de mate van veerkracht en voor de robuustheid van het risicobeheer. Kleine en middelgrote maakbedrijven getuigen vaak van meer veerkracht en flexibiliteit; ze blijven produceren of kunnen hun producten of processen van de ene op de andere dag veranderen.
- Bedrijven die actief maatschappelijk bijdragen tot de bestrijding van het nieuwe coronavirus of de droogte, zijn aantrekkelijker voor investeerders, maar ook voor de huidige en toekomstige werknemers.
Er gaan stemmen op die de positieve effecten van de huidige sanitaire crisis op de klimaatverandering benadrukken, en hoe deze een stimulans kunnen zijn voor een gedragsverandering met het oog op een duurzamere samenleving. De corona-crisis dwingt ons immers om alleen noodzakelijke goederen te kopen en verplaatsingen zoveel mogelijk te beperken. De vermindering met bijna de helft van het verkeer op de Belgische wegen (volgens VRT NWS) is slechts een kortetermijneffect. Verwacht wordt dat het luchtverkeer een gelijkaardige weg zal volgen.
Maar kunnen maakbedrijven deze crisis omzetten in een kans om de kosten te verminderen en meer waarde te creëren?
Een stukje van de puzzel bestaat erin de overgang naar een circulaire economie te omarmen. Niet omwille van de hype, maar om de veerkracht van onze bedrijven te verbeteren. De context laat het u toe om uw ketens (toeleveringsketen, waardeketen,...) te hervormen naar websites en netwerken waar alle actoren kunnen schitteren.
In deze reeks blogposts ontrafelen we de circulaire economie en verbinden we de theorie met praktijkvoorbeelden en best practices. De reeks is geïnspireerd op The Circular Economy - a User’s Guide van Walter Stahel, in combinatie met onze eigen jarenlange werkervaring met pioniers en verkenners van de circulaire economie. We trachten enkele belangrijke elementen en inzichten aan te reiken die u kunnen helpen uw strategie te bepalen en de volgende stappen te zetten.
U mag van ons de volgende inzichten verwachten:
- een mondiaal versus een lokaal perspectief
- de impact van veranderingen in de passiva tijdens de levensduur van een product om de circulaire waarde te onthulln;
- de risico’s en opportuniteiten gelinkt aan de geëxternaliseerde kosten
- hoe de circulariteit van uw bedrijf meten.
Elk maakbedrijf kan acties ondernemen en, bovenal, daar is het nu het ideale moment voor. Investeer in veerkracht.
(Bron beeld : ID 90209967 © Qziano | Dreamstime.com)
